RECENSIE 'THE BEAST'

Menig journalist en wetenschapper heeft zich de afgelopen tijd gewaagd aan een voorspelling over de toekomst van AI, en ook kunstenaars houden zich bezig met het thema. Regisseur Bertrand Bonello neemt ons in zijn nieuwe film The Beast (2023) mee naar het jaar 2044, waar kunstmatige intelligentie de dienst uitmaakt en menselijke emoties als een bedreiging worden gezien, omdat ze mensen zouden corrumperen.

Emotionele reiniging

Daarom is er een nieuwe technologie ontwikkeld waarmee mensen grip kunnen krijgen op hun gevoelens, door middel van het zuiveren van hun DNA. Gabrielle, gespeeld door Léa Seydoux, besluit de behandeling te ondergaan. De behandeling vindt plaats in een machine die haar onderdompelt in haar vorige levens, waar ze op zoek moet gaan naar complexe emoties. In die vreemde reizen door de tijd ontmoet ze steeds opnieuw een man met de naam Louis, met wie ze zich sterk verbonden voelt. Maar hoe langer de behandeling duurt, hoe onheilspellender de situatie wordt.

Moderne remake

The Beast is een soort experimentele, moderne remake van de erotische fantasiefilm La bête van Walerian Borowczyk uit 1975. In die originele film volgen we een jonge vrouw die tijdens haar huwelijksnacht wordt ontvoert door een mysterieus beest. De film dook in thema's als seksualiteit, macht en mens-dierlijke instincten, terwijl er ondertussen duistere familiegeheimen onthuld werden. Bonello wijkt met zijn plot flink af van het origineel, maar weet de thematiek ontzettend sterk terug te brengen. In zijn psychologische, erotische horrorfilm draait het daarnaast om mystiek, een blind verlangen naar liefde en een bizar soort coming-of-age.

Sterspelers

Seydoux speelt haar hoofdrol, die eigenlijk bestaat uit drie rollen in verschillende periodes (en verschillende talen), voortreffelijk. Met deze film bewijst ze meer dan ooit hoe talentvol ze is, en met haar George MacKay, die haar tegenspeler Louis vertolkt. MacKay weet drie totaal verschillende karakters neer te zetten. Samen creëren ze een geloofwaardige chemie en sleuren ze ons mee in een emotionele achtbaan door tijd en ruimte.

Uitdagend en verwarrend

De regie van Bonello is gedurfd en uitdagend. Hij weet de futuristische setting op meesterlijke wijze te combineren met de mystieke en erotische elementen van het verhaal. The Beast loopt over van thematiek, en vrijwel iedere scène zit vol symboliek. Dit zorgt ervoor dat je deze film eindeloos kunt blijven herkijken, want er valt iedere keer iets nieuws te ontdekken. De setdesigns en special effects tillen de film naar een hoger niveau, de cinematografie is boeiend en weet je af en toe totaal te verwarren. De makers creëren hiermee een wereld die zowel beklemmend als fascinerend is. Dit gevoel wordt versterkt door de onheilspellende soundtrack, die zelfs de meeste gewone beelden van een duif of een gang angstaanjagend laat voelen.

Menselijk in zijn absurditeit

De kracht van de film zit hem onder andere in het feit dat Bonello de sci-fi-elementen weet te combineren met allerlei zeer menselijke emoties en vraagstukken, die het verhaal ondanks zijn absurditeiten zeer herkenbaar maken. De angsten, het zoeken naar jezelf in verhalen en de droom van een grootse, meeslepende, voorbestemde liefde zijn redelijk universeel, en door de maffe setting komen ze alleen maar beter over. Sommige aspecten van het verhaal zijn misschien te cryptisch of vaag voor sommige kijkers, waardoor de film niet voor iedereen even toegankelijk is, maar The Beast is het helemaal waard om even de tijd voor te nemen. Dompel jezelf onder in het onderbewuste van Léa Seydoux, maar pas wel op dat het beest je niet opvreet.

Beoordeling: 5* / 5

2024-05-07T15:14:46Z dg43tfdfdgfd