THE SYMPATHIZER REVIEW - PRACHTIGE SERIE MET ONBENUT POTENTIEEL

The Sympathizer probeert zich op veel verschillende manieren te profileren, misschien wel iets te veel. Ondanks een uitstekende cast, regisseur en producenten is het een chaotische serie waarbij het verhaal zelden goed te volgen is. De serie heeft de lekkerste ingrediënten in huis gehaald die er bestaan, maar weet er uiteindelijk geen perfecte maaltijd mee te koken.

Dit is een review van The Sympathizer met zo min mogelijk spoilers over het verhaal

Dubbelspion

The Sympathizer bestaat uit een bijzondere cast en vertelt een verhaal in een setting die we niet vaak zien. Buiten steracteur Robert Downey jr. en een kleine (maar briljante) gastrol van David Duchovny bestaat de cast volledig uit Aziatische acteurs. De hoofdrol is weggelegd voor Hoa Xuande, een Australische acteur van Vietnamese afkomst. Heel bekend was hij tot nog toe niet. Zo verscheen Xuande in de live-action remake van Cowboy Bebop op Netflix, maar buiten een aantal mini series zagen we hem niet vaker op het kleine scherm. In The Sympathizer laat hij wel direct zien dat we nog veel meer van deze acteur mogen verwachten, want met enige regelmaat steelt hij de show. Dat is best knap als je bedenkt dat Robert Downey jr. ook veel schermtijd krijgt in The Sympathizer.

Hoa Xuande speelt in The Sympathizer een dubbelagent die de gehele serie bekendstaat als The Captain. Het hoofdpersonage is een dubbelspion die eerst in dienst is van de Vietnamese politie en later bij de CIA, terwijl hij eigenlijk een sympathisant is van het communistische noorden in Vietnam. Vandaar ook de titel van de serie, mocht je dat nog niet door hebben. Het legt de basis voor een razend interessante espionage-thriller die je vanaf de eerste aflevering direct bij de keel grijpt. De eerste drie afleveringen zijn dan ook geregisseerd door Park Chan-wook, een regisseur die nauwelijks mis schiet.

Chan-wook maakte eerder moderne klassiekers zoals Old Boy, maar ook de met plottwists overgoten thriller Ah-ga-ssi. Met name die laatste heeft onwijs veel indruk op mij gemaakt. The Sympathizer heeft hij samen met Don McKellar gemaakt, iemand die nauwelijks ervaring heeft in Hollywood. Daarnaast wordt aflevering vier geregisseerd door Fernando Meirelles, terwijl Marc Munden de leiding heeft over de laatste drie afleveringen. Het is een bizarre mix van mensen die verantwoordelijk zijn, wat ook weer direct terug te zien is in de serie. De serie is vervolgens te zien op HBO, maar is dan weer geproduceerd door A24.

Veel potentie

Het resultaat van zoveel verschillende belangen is een serie die qua tempo alle kanten op schiet. De eerste aflevering gaat knallend van start en weet de kijker vervolgens een aantal afleveringen goed vast te houden. Vervolgens vlucht The Captain na de val van Saigon (als spion) naar de Verenigde Staten. Dit gedeelte van het verhaal begint interessant, maar gaat te lang door. Hierdoor wordt het op een gegeven moment zo langdradig, maar tegelijkertijd chaotisch, waardoor The Sympathizer moeilijk te volgen is.

Dat herstelt zich weer een beetje wanneer Munden aan het roer komt te staan in de laatste drie afleveringen. Vanaf dan wordt The Sympathizer opeens weer interessant, maar de kijker is de draad dan al wel een beetje kwijt. Dit is wel zonde gezien de interessante insteek van het verhaal. The Captain komt daarbij ook continu voor interessante dilemma's te staan. Is het wel nodig om zo ver te gaan als dat hij gaat voor zijn beroep als spion. Tegelijkertijd probeert hij als zoon van een Franse vader en Vietnamese moeder op zoek te gaan naar zijn eigen identiteit en probeert hij de band met zijn twee beste vrienden een plek te geven.

Het zijn stuk voor stuk ingrediënten die ervoor zorgen dat er een ontzettend lekkere maaltijd op tafel kan worden gezet, maar veel meer dan een aperitief krijgen we met The Sympathizer niet te zien. Het is een serie die werkelijk bulkt van het potentieel en dan hebben we het nog niet eens gehad over Robert Downey jr. De voormalige Iron Man-acteur speelt namelijk ook een aantal vrij iconische rollen in deze serie, al hebben we het idee dat The Sympathizer beter was zonder zo'n gigantische gimmick. Downey jr. speelt zoals gezegd meerdere personages en doet dat met verve, maar toch denk ik dat de serie beter was zonder zo'n truc.

Ik snap wel waarom de keuze is gemaakt. De personages lijken allemaal op hun eigen manier op elkaar en representeren Amerika als geheel. Het dient als een reflectie op hoe minderheden jarenland in Hollywood zijn gebruikt als opvulling, alsof ze maar een klein onderdeel van het verhaal zijn. The Sympathizer kruipt hierbij niet in de slachtofferrol, maar steekt wel op een heerlijke (en pijnlijke) wijze de draak met dit feit. Zo speelt Downey jr. op een gegeven moment in de serie een regisseur die een film maakt over de oorlog in Vietnam. Hoewel de oorlog zich in Vietnam afspeelt zijn de hoofdrolspelers in de oorlog eigenlijk niet belangrijk. The Captain, die op dat moment een soort consultant is voor de film, geeft aan dat de Vietnamezen eigen tekst nodig hebben in de film. Volgens het personage van Downey jr. is dat niet nodig, als ze simpelweg wat kreten schreeuwen dan is dat voor hem voldoende.

The Sympathizer zet je als kijker met dat soort scènes wel aan het denken en dat is iets dat de serie dan weer wel erg goed doet. Het is nogmaals jammer dat het geen all-time klassieker zal worden. HBO zelf doet ook weinig aan promotie, terwijl er met Robert Downey jr. en Park Chan-wook toch gigantische namen aan verbonden zijn. Het zou me daarom ook niet verbazen als deze serie na verloop van tijd wel als cult wordt gezien, maar in potentie had er nog veel meer in gezeten.

2024-05-02T05:06:56Z dg43tfdfdgfd